Odcinek cyklu bardzo nietypowy i znacznie krótszy niż zwykle, bo skacząc niczym konik szachowy po Europie trafiłem do kraju, który co prawda ma swoją reprezentację, ale nie ma ligi. No, przynajmniej ligi seniorów, bo w kategoriach dziecięcych drużyny pięciu istniejących tam klubów toczą rozgrywki. Mimo to chyba warto też na moment tu się zatrzymać.
Rugby w Luksemburgu zaczęło się w latach 70. XX w. i – jak w wielu innych miejscach na świecie – start zawdzięcza przyjeżdżającym tu zagranicznym pracownikom szukającym szans do uprawiania swojej ulubionej aktywności na świeżym powietrzu. To właśnie pracujący w tamtejszych bankach i innych instytucjach obcokrajowcy w 1973 założyli pierwszy klub w kraju. Rok później powstała federacja, która w 1976 została przyjęta do FIRA. Pierwszy mecz międzynarodowy Luksemburg rozegrał w 1975 przeciwko Belgii (przegrany 6:28), rok później przystąpił do rozgrywek FIRA (aczkolwiek po pierwszym sezonie nastąpiła długa przerwa w występach), a pierwszą wygraną odniósł w 1989 (szmat czasu, ale spotkań międzynarodowych w tym okresie zaledwie kilka) nad Andorą, 10:8. Siłą rzeczy Luksemburg nie ma wielkich szans w grach zespołowych, ale zdarzało mu się odnosić sukcesy – ostatnim z nich było pierwsze miejsce z kompletem zwycięstw w grupie północnej Conference 2 rozgrywek REIC i awans na poziom Conference 1, na którym znajduje się obecnie.
Klubów rugbowych w Luksemburgu jest pięć, z czego tylko dwa z nich mają drużyny seniorskie. RC Luxembourg, założony w 1973, ma w swojej historii grę w systemach ligowych wszystkich trzech sąsiadów Luksemburga: do 1995 grał w systemie francuskich (regionalna liga alzacko-lotaryńska, którą na koniec wygrał), od 1995 do 2001 w lidze belgijskiej (początkowo drugiej, a po awansie w 1998 pierwszej), od 2002 do 2009 ponownie we Francji (na drugim poziomie lig alzacko-lotaryńskich, w 2008 wygrywając go), a od 2009 do dziś występuje w lidze niemieckiej (początkowo grał w 2. Bundeslidze, spadł poziom niżej, ale zdołał powrócić i w 2016 awansował do 1. Bundesligi; po jednym sezonie spadł, ale wrócił na czołowy poziom w 2018). Rezerwy z kolei grają na trzecim niemieckim poziomie ligowej, w zachodniej lidze regionalnej. Graczem ekip młodzieżowych klubu był m.in. jeden z synów wielkiego księcia Luksemburga Henryka – Sébastien.
Drugi klub, RC Walferdange (nazywany De Renert), powstał w 1990 i długo grał w lidze belgijskiej (na trzecim poziomie, na krótko awansując na drugi). W 2018 przeniósł się jednak do ligi niemieckiej. W pierwszym sezonie tutaj wygrał swoją regionalną ligę i awansował do 2. Bundesligi. Także i tu mamy rezerwy, choć nie samodzielne – grają w lidze regionalnej połączone z rezerwami niemieckiego klubu z Trewiru (miasta położonego tuż za luksemburską granicą).
Jedyną rozgrywką wewnętrzną seniorów w Luksemburgu jest mecz o puchar Luksemburga, regularnie wygrywany przez RC Luxembourg (ostatni w lutym 2020, po zwycięstwie 27:10)
W rugby w Luksemburgu grają też kobiety. Reprezentacja zagrała w turnieju FIRA w kwietniu 2007 (cztery mecze, w tym trzy porażki i zwycięstwo nad Serbią), ale ostatni mecz rozegrała kilka miesięcy później (porażka z Niemcami), a potem już nie widzieliśmy jej na arenie międzynarodowej. Drużynę kobiecą prowadzi RC Walferdange (znalazłem też wzmiankę o utworzeniu tuż przed pandemią sekcji kobiet w RC Luxembourg, ale próżno szukać śladów jakiejś jej występów). Dziewczyny z Walferdange (nazywane Walfettes) grają na drugim poziomie rozgrywek ligowych w Belgii, a więc w innym kraju niż męska ekipa tego samego klubu. W przerwanym sezonie 2020/2021 po dwóch zwycięstwach znajdowały się na czele swojej grupy.
Grzegorz Bednarczyk
Więcej informacji o rugby w kraju i na świecie przeczytasz na moim blogu „W szponach rugby” [kliknij]
Grzegorz Bednarczyk
Więcej informacji o rugby w kraju i na świecie przeczytasz na moim blogu „W szponach rugby” [kliknij]
