Po czterech tygodniach intensywnych treningów w Południowej Afryce pod okiem najlepszych specjalistów, do swojej ojczyzny wrócił Mateusz Bartoszek. Kilka dni po nim przyleciał również Michał Kępa. Ich mentorem był Jannie Brooks, uznany szkoleniowiec z Pretorii.
Łukasz Jurczak: Jak się czujesz po treningach w mekce światowego rugby?
Mateusz Bartoszek: Możliwość trenowania w RPA, to z punktu widzenia rugbisty, spełnienie jednego ze swoich marzeń. Podczas 4 tygodniowego pobytu przygotowywałem się do kolejnego sezonu pod okiem Janniego Brooksa. Michał również, ale on dodatkowo w każdy weekend rozgrywał mecze dla Harlequinów, w lidze która przez wielu jest uznana za bardzo mocną i najbrutalniejszą na świecie. Michał zostanie jeszcze w RPA do końca tygodnia, żeby rozegrać swój ostatni mecz dla Harlequinów. Będzie miał możliwość pokazania się na najbliższym zgrupowaniu 7, a ja będę dalej przygotowywał się do najbliższego sezonu we Francji.
Jak mógłbyś podsumować ten wyjazd?
Oceniam go za jak najbardziej udany. Możliwość trenowania z Janniem była wielkim doświadczeniem, szczególnie kiedy jest się przez niego docenionym. Lubi zawodników intensywnie trenujących. Wszystkie te osoby, które spotkaliśmy w RPA były przyjazne, Jannie Brooks, Conrad Boshoff, który w każdy piątek trenował z Michałem kopanie na słupy oraz technikę kopów. Kolejną osobą jest z całą pewnością trener Harlequinoów - Fannie Nortje, który był zachwycony techniką Michała. Starał się dawać mu jak najwięcej wskazówek odnośnie gry.
Kiedy zaczynasz treningi we Francji?
Od 14 lipca ruszają przygotowania w moim klubie, jeszcze nie wiem czy będę się przygotowywał we Francji czy Polsce, ponieważ 1 sierpnia rusza obóz z reprezentacją Polski i jest to dla mnie ważne. Uważam, że najbliższy okres dla Michał będzie istotny, ponieważ będzie to czas do potwierdzenia, że zasługuję na grę z numerem 10 na plecach w barwach reprezentacji Polski.
Pytałem głównie o Ciebie, ale w większości wypowiedzi jest sporo o Michale...
To naprawdę utalentowany, młody facet, który może zapisać się w historii polskiego rugby i nie tylko. Na każdym kroku w RPA był komplementowany. Jest moim kolegą z reprezentacji i życzę mu jak najlepiej.
