Pierwszy trener reprezentacji Polski seniorów pisze w 1961 roku o rozwoju rugby w ZSRR. Tekst Przegląd Sportowy zamówił z okazji pierwszej międzynarodowej konfrontacji drużyny radzieckiej. Jak wiemy po rozpadzie ZSRR obecnie rugby w jego spadkobiercy czyli Rosji ma charakter wewnętrzny. Póki ten kraj będzie atakował Ukrainę jego drużyny będą wygrywać wszystkie mecze, a to dlatego że przegranymi będą inne drużyny rosyjskie ewentualnie białoruskie.
Marian Bondarowicz - Przegląd Sportowy 28.09.1961
W pierwszej połowie września 1961 roku przebywali w Polsce radzieccy rugbiści Moskiewskiej Wyższej Szkoły Technicznej im. Baumana. Studencki zespół zrzeszenia Burewiestnik rozegrał w Warszawie trzy spotkania zwyciężając Lotnika 24:6 oraz przegrywając z AZS AWF 8:12 i 3:11. Warszawskie spotkania były debiutem na arenie międzynarodowej rugbistów ZSRR. Trener zespołu, a zarazem przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Federacji Rugby ZSRR Anatol Sorokin opowiedział o rozwoju tego sportu w Związku Radzieckim.
Rugby w ZSRR rozwijało się w trzech okresach: 1934-40, 1946-49 i od 1959 roku. Pierwszy okres charakteryzował się duża ilością zespołów na terenie Moskwy, które rozgrywały mecze o mistrzostwo miasta. Potem przyszła wojna. Po jej zakończeniu starzy zawodnicy zorganizowali w Moskwie kilka drużyn, dyscyplina ta jednak nie znalazła opiekunów i potrzebnego poparcia (w 1949 roku sam Józef Stalin zakazał gry w rugby - przy. JW).
Bezpośrednim bodźcem do reaktywowania rugby w ZSRR był IV Festwal Młodzieży w 1957 roku w Moskwie. Podczas Festiwalu odbył się turniej rugby, który wywołał duże zainteresowanie świata sportowego. Nawiązano wówczas kontakty z zagranicznymi działaczami i trenerami, a w ciągu następnych dwóch lat zbierano materiały szkoleniowe, sędziowskie i organizacyjne. W roku 1959 przystąpiono do organizowania drużyn rugby. Pierwsze zespoły powstały w Moskwie. W tym też roku powstał Komitet Organizacyjny Federacji Rugby, który wydał przepisy gry oraz podstawowe wiadomości z zakresu techniki i taktyki.
Pierwsze spotkania rozegrano już jesienią 1959 roku, jednak nie były interesujące i postanowiono na jakiś czas zaprzestać organizowania meczów. Dopiero pod koniec 1960 roku odbyły się w Moskwie oficjalne mistrzostwa miasta z udziałem 5 zespołów. Tytuł mistrzowski zdobyła drużyna "Instytutu Lotniczego" wyprzedzając „Trud i Wyższą Szkołę Techniczną”. W tym samym roku odbyły się również mistrzostwa drużyn akademickich. W lutym b.r. przeprowadzono rozgrywki t.z.w. „rugby na śniegu” z udziałem 6 drużyn, które poprzedziły spotkania o mistrzostwo Moskwy. W mistrzostwach stolicy ZSRR uczestniczyło w bieżącym roku już 13 drużyn, które w chwili obecnej rozgrywają spotkania finałowe.
Równocześnie obserwujemy duży rozwój rugby w republikach radzieckich. Są już zespoły w Federacji Rosyjskiej, na Litwie, Łotwie, Ukrainie i w Gruzji.
Bardzo duży nacisk kładzie się na rozwój rugby wśród młodzieży. W tym celu wydano zarządzenie nakazujące drużynom seniorów, uczestniczącym w spotkaniach mistrzowskich posiadanie zespołów juniorów. Polityka ta dała już pierwsze wyniki. W 1959 roku Moskwa posiadała tylko trzy drużyny juniorów, a w chwili obecnej posiada ich już trzynaście.
Charakterystyczną cechą rozwoju rugby w ZSRR jest oddolny charakter tego ruchu. Inicjatorami i twórcami powstających drużyn są sami zawodnicy. Władze centralne nie dały dotychczas żadnych dyrektyw w tym względzie. Dużą rolę odgrywają zakrojona na szeroką skale praca propagandowa. Zespoły moskiewski rozgrywają spotkania w różnych miastach całego ZSRR, które poprzedzane są komentarzami prasy, radia i telewizji. Cieszą się one dużą oglądalnością i gromadzą po kilkanaście tysięcy widzów. Gdy co najmniej 7 republik radzieckich będzie posiadało po kilka drużyn, powstanie Federacja Rugby ZSRR i będą zorganizowane wszechzwiązkowe mistrzostwa.
Wyniki spotkań drużyny radzieckiej:
03.09.1961 AZS AWF Warszawa - Petrel/Burewisnik Moskwa 12:8 (6:5)
06.09.1961 Lotnik Warszawa - Petrel/Burewisnik Moskwa 6:24 (3:15)
10.09.1961 AZS AWF Warszawa - Petrel/Burewisnik Moskwa 11:3 (8:0)
