Kurs trenerski zorganizowany przez GKKF był kluczowy dla rozwoju polskiego rugby, jego absolwenci „zalegalizowali” drużyny utworzone i współtworzyli kolejne.
Pierwsza drużyna rugby powstała w 1954 roku w Murckach (późniejszy Górnik), kolejne w 1955 roku w Katowicach (Górnik) i Warszawie (AZS AWF, Grochów, Orkan). W początkach 1956 roku powstawały kolejne, ale mówimy tu o drużynach, a nie klubach choć przy nich istniały. Żeby w latach 50-tych drużyna mogła działać w klubie, a właściwie kole sportowym lub zrzeszeniu musiała mieć trenera z odpowiednim dokumentem. Dlatego tak ważny był kurs instruktorów rugby.
Dzięki staraniom Komisji Organizacyjnej Sekcji Rugby GKKF w dniach 02-22 marca 1956 Główny Komitet Kultury Fizycznej zorganizował na obiektach Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie kurs instruktorów rugby. Kurs kończył się 22 marca egzaminem, a po pozytywnym wyniku wnioskiem o nadanie stopnia instruktora klasy pierwszej i sędziego klasy trzeciej. Kurs prowadził czechosłowacki trener Alfons Zeda, szkoleniowiec Dynamo Praha, który mimo ukończonych 50 lat rok wcześniej grał jeszcze w praskiej drużynie. Zajęcia z techniki, taktyki, przepisów gry i podstaw sędziowania, odbywały się przez blisko trzy tygodnie od rana do późnych godzin wieczornych. W demonstrowaniu zagrań i ćwiczeniach Zedzie pomagali kursanci, którzy grali wcześniej w rugby m.in. Hiszpan Pepito Riau. - Na zasadzie obserwacji na kursie, który prowadziłem uważam, że będziecie bardzo dobrymi rugbistami - podsumował kursantów trener Zeda w wywiadzie dla tygodnika „Przekrój”.
GKKF zakładał przeprowadzenie kursu dla 40 kandydatów, ale zainteresowanie rugby przerosło najśmielsze oczekiwania jego twórców i urzędników, przed rozpoczęciem prasa podała, że jest już zapisanych 58 chętnych, a ostatecznie wzięło w nim udział 75 uczestników. W niektórych miastach za punkt honoru stawiano sobie utworzenie drużyn rugby stąd kandydaci na instruktorów z Opola, Sanoka czy Zielonej Góry. Instruktorzy wrócili do swoich miast „legalizując” utworzone wcześniej sekcje rugby i tworząc lub współtworząc kolejne. Na przykład drużyna, która powstała w Murckach w 1954 roku oficjalnie została przyjęta do Koła Sportowego nr 9 Zrzeszenia Sportowego „Górnik” dopiero w marcu 1956 roku gdy Franciszek Liszka (o którym pisałem w ubiegłym tygodniu) wrócił z Warszawy po kursie instruktorskim. Łącznie w 1956 roku działało w Polsce trzydzieści sekcji rugby, 23 z nich (dzisiaj mamy tylko o jedną drużynę ligową więcej) wystartowały jesienią w rozgrywkach Lig Okręgowych, które były eliminacjami do I Ligi w sezonie 1957 oraz Pucharze Sportowca. Kolejne cztery sekcje nie wyszły poza fazę organizacji, inne, których liczba nie jest znana, zostały jedynie w sferze planowania.
Trenerzy już byli, teraz potrzebni byli sędziowie, kurs sędziowski został zorganizowany w dniach 24-28 lipca 1956 w Warszawie pod przewodnictwem międzynarodowego arbitra Miłosława Nechańskiego z Czechosłowacji. Na kursie zajęcia prowadzili też Bolesław Skrmunt (przepisy gry), Romuald Siekierski (organizacja pracy sędziego) i Leon Radzikowski (rola sędziego, jako wychowawcy).
Na zdjęciu uczestnicy pierwszego kursu instruktorów rugby, w środki Alfons Zeda.